ἐρασίμολπος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐρασίμολπος	τὸ	ἐρασίμολπον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐρασιμόλπου	τοῦ	ἐρασιμόλπου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐρασιμόλπῳ	τῷ	ἐρασιμόλπῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐρασίμολπον	τὸ	ἐρασίμολπον
κλητική ὦ!		ἐρασίμολπε		ἐρασίμολπον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐρασίμολποι	τὰ	ἐρασίμολπᾰ
γενική	τῶν	ἐρασιμόλπων	τῶν	ἐρασιμόλπων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐρασιμόλποις	τοῖς	ἐρασιμόλποις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐρασιμόλπους	τὰ	ἐρασίμολπᾰ
κλητική ὦ!		ἐρασίμολποι		ἐρασίμολπᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐρασιμόλπω	τὼ	ἐρασιμόλπω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐρασιμόλποιν	τοῖν	ἐρασιμόλποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐρασίμολπος < ἐρασί- + -μολπος. Αναλύεται σε ἐράω + μολπή

Επίθετο

ἐρασίμολπος, -ος, -ον

• που αγαπά το τραγούδι

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Ὀλυμπιονίκαις^w, 14. Ἀσωπίχῳ Ὀρχομενίῳ σταδιεῖ, 16 (14.15-14.17)

  Θαλία τε | ἐρασίμολπε, ἰδοῖσα τόνδε κῶμον ἐπ᾽ εὐμενεῖ τύχᾳ | κοῦφα βιβῶντα·

  και συ, Θάλεια, | που λατρεύεις τα τραγούδια, δες καλόγνωμα την εγκωμιαστική συντροφιά | που ανάλαφρα προβαίνει, τώρα ήρθαν τώρα ευνοϊκά.

  Μετάφραση (2004), Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἔραμαι, ἐράω, ἐραστής, ἔρως και μολπή

Πηγές

• ἐρασίμολπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.