ἐξεζητημένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Μετοχή

ἐξεζητημένος, -η, -ον

• (ελληνιστική κοινή) μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος grc / ἐκζητῶ
  1. επιδιωκόμενος με ζήλο
  2. εξονυχιστικός, λεπτομερής

     → χρειάζεται παράθεμα

Κλίση

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἐξεζητημένος	ἡ	ἐξεζητημένη	τὸ	ἐξεζητημένον
γενική	τοῦ	ἐξεζητημένου	τῆς	ἐξεζητημένης	τοῦ	ἐξεζητημένου
δοτική	τῷ	ἐξεζητημένῳ	τῇ	ἐξεζητημένῃ	τῷ	ἐξεζητημένῳ
αιτιατική	τὸν	ἐξεζητημένον	τὴν	ἐξεζητημένην	τὸ	ἐξεζητημένον
κλητική ὦ!		ἐξεζητημένε		ἐξεζητημένη		ἐξεζητημένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἐξεζητημένοι	αἱ	ἐξεζητημέναι	τὰ	ἐξεζητημένᾰ
γενική	τῶν	ἐξεζητημένων	τῶν	ἐξεζητημένων	τῶν	ἐξεζητημένων
δοτική	τοῖς	ἐξεζητημένοις	ταῖς	ἐξεζητημέναις	τοῖς	ἐξεζητημένοις
αιτιατική	τοὺς	ἐξεζητημένους	τὰς	ἐξεζητημένᾱς	τὰ	ἐξεζητημένᾰ
κλητική ὦ!		ἐξεζητημένοι		ἐξεζητημέναι		ἐξεζητημένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐξεζητημένω	τὼ	ἐξεζητημένᾱ	τὼ	ἐξεζητημένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐξεζητημένοιν	τοῖν	ἐξεζητημέναιν	τοῖν	ἐξεζητημένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Πηγές

• «εξεζητημένος» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.