ἐγκύκλιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐγκύκλιος	ἡ	ἐγκυκλίᾱ & ἐγκυκλίη	τὸ	ἐγκύκλιον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐγκυκλίου	τῆς	ἐγκυκλίᾱς & ἐγκυκλίης	τοῦ	ἐγκυκλίου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐγκυκλίῳ	τῇ	ἐγκυκλίᾳ & ἐγκυκλίῃ	τῷ	ἐγκυκλίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐγκύκλιον	τὴν	ἐγκυκλίᾱν & ἐγκυκλίην	τὸ	ἐγκύκλιον
κλητική ὦ!		ἐγκύκλιε		ἐγκυκλίᾱ & ἐγκυκλίη		ἐγκύκλιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐγκύκλιοι	αἱ	ἐγκύκλιαι	τὰ	ἐγκύκλιᾰ
γενική	τῶν	ἐγκυκλίων	τῶν	ἐγκυκλίων	τῶν	ἐγκυκλίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐγκυκλίοις	ταῖς	ἐγκυκλίαις	τοῖς	ἐγκυκλίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐγκυκλίους	τὰς	ἐγκυκλίᾱς	τὰ	ἐγκύκλιᾰ
κλητική ὦ!		ἐγκύκλιοι		ἐγκύκλιαι		ἐγκύκλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐγκυκλίω	τὼ	ἐγκυκλίᾱ	τὼ	ἐγκυκλίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐγκυκλίοιν	τοῖν	ἐγκυκλίαιν	τοῖν	ἐγκυκλίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ἐγκύκλιος' όπως «ἐγκύκλιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐγκύκλιος < (ἐν) ἐγ- + κύκλιος < κύκλος

Επίθετο

ἐγκύκλιος, -ος/(-ία, -ίη), -ον

1. κυκλικός
2. επαναλαμβανόμενος, πχ για αξιώματα που απαιτούν ετήσια εκλογή
3. καθημερινός, συνηθισμένος
4. κοινός
5. (ελληνιστική σημασία , για την παιδεία) γενικός, όχι ακόμη εξειδικευμένος για τις ανάγκες μιας επιστήμης ή επαγγέλματος

Συγγενικά

• ἐγκύκλιον

→ και δείτε τη λέξη κύκλος

Πηγές

• ἐγκύκλιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐγκύκλιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.