ἄτη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ᾱτᾱ-
ονομαστική	ἡ	ἄτη	αἱ	ἆται
γενική	τῆς	ἄτης	τῶν	ἀτῶν
δοτική	τῇ	ἄτῃ	ταῖς	ἄταις
αιτιατική	τὴν	ἄτην	τὰς	ἄτᾱς
κλητική ὦ!		ἄτη		ἆται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἄταιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'νίκη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄτη < ἀάω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἄτη [ ᾱ ] θηλυκό (δωρικός τύπος : ἄτα, αιολικός τύπος : αὐάτα)

1. η ταραχή, η σύγχυση του πνεύματος που οδηγεί σε λανθασμένες και καταστροφικές αποφάσεις
2. εξαπάτηση
3. τυφλότητα δικαστική
4. καταστροφή, βλάβη, όλεθρος
5. λοιμός
6. → δείτε και τη λέξη Ἄτη: η θεότητα της συμφοράς

Πηγές

• ἄτη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄτη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Αρχαϊκή Επική Ποίηση: Από την Ιλιάδα στην Οδύσσεια: Η ἄτη
• www.perseus.tufts.edu