ἄδωρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄδωρος	τὸ	ἄδωρον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀδώρου	τοῦ	ἀδώρου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀδώρῳ	τῷ	ἀδώρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄδωρον	τὸ	ἄδωρον
κλητική ὦ!		ἄδωρε		ἄδωρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἄδωροι	τὰ	ἄδωρᾰ
γενική	τῶν	ἀδώρων	τῶν	ἀδώρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀδώροις	τοῖς	ἀδώροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀδώρους	τὰ	ἄδωρᾰ
κλητική ὦ!		ἄδωροι		ἄδωρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀδώρω	τὼ	ἀδώρω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀδώροιν	τοῖν	ἀδώροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄδωρος < ἄ- στερητικό + δῶρ(ον) + -ος < → δείτε τη λέξη δίδωμι

Επίθετο

ἄδωρος, -ος, -ον, υπερθετικός : ἀδωρότατος

1. χωρίς δώρα, που δεν λαμβάνει δώρα
2. αδωροδόκητος, αδιάφθορος
3. που δεν δίνει δώρα
4. χωρίς μισθό, άμισθος

Συνώνυμα

• δύσδωρος

Εκφράσεις

• ἄδωρα δῶρα

Παράγωγα

θέμα με ἀδωρο-

• ἀδώρητος
• ἀδωρί
• ἀδωρία
• ἀδωροδόκητος
• ἀδωροδοκήτως
• ἀδωροδοκία
• ἀδωρόδοκος
• ἀδωροδόκος
• ἀδωρόληπτος
• ἀδωρότατος
• ἀδώρως (επίρρημα)

→ και δείτε τη λέξη δῶρον

Πηγές

• ἄδωρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄδωρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.