ἀποκομιδή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀποκομιδή	αἱ	ἀποκομιδαί
γενική	τῆς	ἀποκομιδῆς	τῶν	ἀποκομιδῶν
δοτική	τῇ	ἀποκομιδῇ	ταῖς	ἀποκομιδαῖς
αιτιατική	τὴν	ἀποκομιδήν	τὰς	ἀποκομιδᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἀποκομιδή		ἀποκομιδαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀποκομιδᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ἀποκομιδαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀποκομιδή < ἀποκομίζω < ἀπο- + κομίζω

Ουσιαστικό

ἀποκομιδή θηλυκό

1. απομάκρυνση

   ※  ἅμα δὲ παραληψομένους τὰ πλοῖα καὶ πρόνοιαν ποιησομένους περὶ τῆς ἀποκομιδῆς αὐτῶν (Πολύβιος, Ἱστορίαι, 24, 6, 3 @perseus.tufts.edu)

2. επιστροφή, επάνοδος

   ※  ἐκείνῳ δὲ ἐν ἐπικινδύνῳ πάλιν ἡ ἀποκομιδὴ ἐγίγνετο (Θουκυδίδης, Ἱστορία, 1, 137@perseus.tufts.edu)

3. αναχώρηση
4. απόπλους, έκπλους, σαλπάρισμα, άπαρση
5. (ελληνιστική σημασία) ανάπλους, ανάπλευση

Πηγές

• ἀποκομιδή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀποκομιδή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.