ανάπλευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανάπλευση	οι	αναπλεύσεις
γενική	της	ανάπλευσης*	των	αναπλεύσεων
αιτιατική	την	ανάπλευση	τις	αναπλεύσεις
κλητική		ανάπλευση		αναπλεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναπλεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάπλευση < (ελληνιστική κοινή) ἀνάπλευσις < αρχαία ελληνική ἀνάπλευσις (=σπάσιμο οστού)

Ουσιαστικό

ανάπλευση θηλυκό (λόγιο)

1. πλεύση ενάντια στο ρεύμα (θάλασσας, ποταμού, αέρα)
2. άπαρση, απόπλους, έκπλους, σαλπάρισμα

Μεταφράσεις

    ανάπλευση