έκπλους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	έκπλους	οι	έκπλοι
γενική	του	έκπλου	των	έκπλων
αιτιατική	τον	έκπλου & έκπλουν	τους	έκπλους
κλητική		έκπλου		έκπλοι
Ο τύπος της αιτιατικής ενικού σε -ουν, από την αρχαία κλίση.
Κατηγορία όπως «απόπλους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έκπλους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔκπλους (ἔκπλοος) < ἐκ + πλοῦς (πλόος). Συγχρονικά αναλύεται σε έκ- + πλους

Ουσιαστικό

έκπλους αρσενικό

• (ναυτικός όρος, λόγιο) εξερχόμενος πλους από κάποια προασπισμένη περιοχή, π.χ. όρμος, λιμάνι, δίαυλος κ.λπ.

Αντώνυμα

• είσπλους

Μεταφράσεις

    έκπλους

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

έκπλους

• αιτιατική πληθυντικού του έκπλους