είσπλους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	είσπλους	οι	είσπλοι
γενική	του	είσπλου	των	είσπλων
αιτιατική	τον	είσπλου & είσπλουν	τους	είσπλους
κλητική		είσπλου		είσπλοι
Ο τύπος της αιτιατικής ενικού σε -ουν, από την αρχαία κλίση.
Κατηγορία όπως «απόπλους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

είσπλους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εἴσπλους (εἴσπλοος) < εἰς + πλοῦς (πλόος). Συγχρονικά αναλύεται σε είσ- + πλους

Ουσιαστικό

είσπλους αρσενικό

• (ναυτικός όρος, λόγιο) εισερχόμενος πλους σε κάποια προασπισμένη περιοχή, π.χ. όρμο, λιμάνι, δίαυλο, κ.λπ.

Αντώνυμα

• έκπλους

Μεταφράσεις

    είσπλους

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

είσπλους αρσενικό

• αιτιατική πληθυντικού του είσπλους