ανάπλους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ανάπλους	οι	ανάπλοι
γενική	του	ανάπλου	των	ανάπλων
αιτιατική	τον	ανάπλου	τους	ανάπλους
κλητική		ανάπλου		ανάπλοι
Κατηγορία όπως «απόπλους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάπλους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνάπλους, ἀνάπλοος < ἀνά + πλοῦς. Συγχρονικά αναλύεται σε ανά- + πλους

Ουσιαστικό

ανάπλους αρσενικό

• (λόγιο, ναυτικός όρος) ανάπλευση

Αντώνυμα

• κατάπλους

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πλέω

Μεταφράσεις

    ανάπλους

→ δείτε τη λέξη ανάπλευση