κατάπλους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κατάπλους	οι	κατάπλοι
γενική	του	κατάπλου	των	κατάπλων
αιτιατική	τον	κατάπλου & κατάπλουν	τους	κατάπλους
κλητική		κατάπλου		κατάπλοι
Ο τύπος της αιτιατικής ενικού σε -ουν, από την αρχαία κλίση.
Κατηγορία όπως «απόπλους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάπλους < αρχαία ελληνική κατάπλους, κατάπλοος < καταπλέω < κατά + πλέω. Συγχρονικά αναλύεται σε κατά- + πλους

Ουσιαστικό

κατάπλους αρσενικό

• (ναυτικός όρος) η άφιξη πλοίου σε λιμάνι, όρμο, παράλια ή πλωτή εγκατάσταση

Αντώνυμα

• απόπλους

Μεταφράσεις

    κατάπλους

αγγλικά : sailing down (en) γαλλικά : arrivée (fr) au port (fr) γερμανικά : Anlegen (de) ισπανικά : arribo (es), llegada (es)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κατάπλους

• αιτιατική πληθυντικού του κατάπλους