ἀλετρίβανος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀλετρίβανος	οἱ	ἀλετρίβανοι
γενική	τοῦ	ἀλετριβάνου	τῶν	ἀλετριβάνων
δοτική	τῷ	ἀλετριβάνῳ	τοῖς	ἀλετριβάνοις
αιτιατική	τὸν	ἀλετρίβανον	τοὺς	ἀλετριβάνους
κλητική ὦ!		ἀλετρίβανε		ἀλετρίβανοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀλετριβάνω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀλετριβάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλετρίβανος < ἀλέω + τρίβω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἀλετρίβανος, -ου αρσενικό

• (κουζινικά) κόπανος, γουδοχέρι

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Εἰρήνη, στίχ. 259 (259-260)

  [ΠΟ.] οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων; [ΚΥ.] ἀλλ᾽, ὦ μέλε, | οὐκ ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα.

  [ΠΟΛ.] Φέρε ένα γουδοχέρι. [ΤΑΡ.] Πού να τό ᾽βρω; | χτες μόλις κουβαλήσαμε, καημένε.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Εἰρήνη, στίχ. 282 (281-282)

  [KY.] ἀπόλωλε γὰρ | καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος.

  [ΤΑΡ.] Κι η Σπάρτη πια γουδόχερο δεν έχει.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

  ≈ συνώνυμα: ἄκμων, δοῖδυξ, λάκτις, ὕπερος

Άλλες μορφές

• ἀλατρίβανος
• ἁλοτρίβανος

Πηγές

• ἀλετρίβανος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀλετρίβανος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.