φύλοπις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φῡλοπιδ-
ονομαστική	ἡ	φύλοπις	αἱ	φυλόπιδες
γενική	τῆς	φυλόπιδος	τῶν	φυλοπίδων
δοτική	τῇ	φυλόπιδῐ	ταῖς	φυλόπισῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	φύλοπιν & φυλόπιδα	τὰς	φυλόπιδᾰς
κλητική ὦ!		φύλοπι		φυλόπιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φυλόπιδε
γεν-δοτ	τοῖν		φυλοπίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φύλοπις: επική λέξη που από την αρχαιότητα ετυμολογήθηκε με φυλ- (< φῦλον) + ὄπα / ὄσσα < ὄψ στη σημασία φωνή), ετυμολόγηση που δεν είναι πειστική κατά τον Beekes ούτε σημασιολογικά, ούτε μορφολογικά (αναμενόμενος τύπος θα ήταν *φυλωπις). Προτείνει με βεβαιότητα προελληνική προέλευση. Άλλοι φιλόλογοι, συνέδεσαν το δεύτερο συνθετικό με τη λατινική ops, opus, αρχαία ελληνική ὄπις (στην αρνητική σημασία).

Ουσιαστικό

φύλοπις, -ιδος θηλυκό, επικός τύπος 

• κραυγή μάχης, βοή μάχης, ορυμαγδός, μάχη

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 19 (Τ. Μήνιδος ἀπόρρησις.), στίχ. 158 (157-158)

  οὐκ ὀλίγον χρόνον ἔσται | φύλοπις,

  καιρόν δεν θα βαστάξει ολίγον | η μάχη

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, (αποδίδεται) Ἀσπὶς Ἡρακλέους^w, 200

  ἐπὶ δ᾽ ᾤχετο φύλοπιν αἰνήν.

  Μες στη σκληρή τη μάχη πορευόταν.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Πηγές

• φύλοπις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φύλοπις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.