υφήλιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υφήλιος	οι	υφήλιοι
γενική	της	υφηλίου	των	υφηλίων
αιτιατική	την	υφήλιο	τις	υφηλίους
κλητική		υφήλιε		υφήλιοι
Κατηγορία όπως «άμπελος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υφήλιος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑφήλιος (εννοείται: γῆ) < ὑπό (υφ-) + ἥλι(ος) + -ος (που βρίσκεται κάτω από τον ήλιο)

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈfi.li.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐φή‐λι‐ος

Ουσιαστικό

υφήλιος θηλυκό

• όλη η γη, η οικουμένη, ο κόσμος

  ※  Με όλους τους αντάρτες, τους παπάδες και τους δασκάλους και την υφήλιο είναι θυμωμένος, γιατί άφησαν, λέει, τους Βουλγάρους να κρεμάσουν τον καπετάν Άγρα. (Πηνελόπη Δέλτα, Στα μυστικά του βάλτου, Κεφάλαιο ΛΑ, 1937)

Μεταφράσεις

    υφήλιος

αγγλικά : world (en) γαλλικά : globe (fr)