υποκριτής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	υποκριτής	οι	υποκριτές
γενική	του	υποκριτή	των	υποκριτών
αιτιατική	τον	υποκριτή	τους	υποκριτές
κλητική		υποκριτή		υποκριτές
όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποκριτής < αρχαία ελληνική ὑποκριτής

Προφορά

ΔΦΑ : /i.pɔ.kɾi.ˈtis/

Ουσιαστικό

υποκριτής αρσενικό

1. (θέατρο) ο ηθοποιός στο αρχαίο δράμα
2. αυτός που συμπεριφέρεται με υποκρισία, που δείχνει στους άλλους ψεύτικα συναισθήματα και αποκρύπτει τον πραγματικό κακό του εαυτό

   θηλυκό: υποκρίτρια

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις υποκρίνομαι, υπό και κρίνω

Μεταφράσεις

    που συμπεριφέρεται με υποκρισία

αγγλικά : hypocrite (en) γαλλικά : hypocrite (fr)

πολωνικά : hipokryta (pl) τσεχικά : pokrytec (cs)