τσουκάνι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τσουκάνι	τα	τσουκάνια
γενική	του	τσουκανιού	των	τσουκανιών
αιτιατική	το	τσουκάνι	τα	τσουκάνια
κλητική		τσουκάνι		τσουκάνια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσουκάνι < ελληνιστική κοινή τυκάνη ή σλαβικής προέλευσης tṩukan

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡suˈka.ni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τσου‐κά‐νι

Ουσιαστικό

τσουκάνι ουδέτερο

1. κουδούνι ζώου

   άλλες μορφές: τροκάνι, τσοκάνα, τσουκάνα, τσοκάνι

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη τροκάνα

2. το γλωσσίδι κουδουνιού
3. σφυρί για το πελέκημα της πέτρας
4. είδος αλωνιστικής μηχανής που την σέρνουν υποζύγια

   ≈ συνώνυμα: δουκάνη, βουκάνη (Κύπρος), αθκάνη (Σέρρες)

5. (ψάρι) (διάλεκτος της περιοχής της Καστοριάς) μικρός νεαρός κυπρίνος, ψάρι του γλυκού νερού του είδους Cyprinus carpio)

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη κυπρίνος

   ⮡  Πήγαμε για ψάρεμα στη λίμνη, αλλά βγάλαμε μόνο λίγα τσουκάνια.

Μεταφράσεις

    τσουκάνι

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .