τυκάνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τυκάνη	αἱ	...?...αι
γενική	τῆς	τυκάνης	τῶν	τυκανῶν
δοτική	τῇ	τυκάνῃ	ταῖς	τυκάναις
αιτιατική	τὴν	τυκάνην	τὰς	τυκάνᾱς
κλητική ὦ!		τυκάνη		...?...αι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τυκάνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		τυκάναιν
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την προσωδία του δίχρονου φωνήεντος στην παραλήγουσα. Δεν γνωρίζουμε πώς τονίζεται η ονομαστική πληθυντικού.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τυκάνη < αρχαία ελληνική τυκίζω < (λιθοκοπώ, πελεκίζω λίθους)

Ουσιαστικό

τυκάνη θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• εργαλείο για αλώνισμα

Συγγενικά

• τύκη: εργαλείο λιθοξόου

Πηγές

• τυκάνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.