τριχοφυής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	τριχοφυής	τὸ	τριχοφυές
γενική	τοῦ/τῆς	τριχοφυοῦς	τοῦ	τριχοφυοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	τριχοφυεῖ	τῷ	τριχοφυεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	τριχοφυῆ	τὸ	τριχοφυές
κλητική ὦ!		τριχοφυές		τριχοφυές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	τριχοφυεῖς	τὰ	τριχοφυῆ
γενική	τῶν	τριχοφυῶν	τῶν	τριχοφυῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	τριχοφυέσῐ(ν)	τοῖς	τριχοφυέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	τριχοφυεῖς	τὰ	τριχοφυῆ
κλητική ὦ!		τριχοφυεῖς		τριχοφυῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	τριχοφυεῖ	τὼ	τριχοφυεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	τριχοφυοῖν	τοῖν	τριχοφυοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τριχοφυής (ελληνιστική κοινή) < θρίξ + φύω

Επίθετο

τριχοφυής, -ής, -ές (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) που κάνει τις τρίχες να μεγαλώνουν

  ※  1ος κε αιώνας ⌘ Διοσκουρίδης Πεδάνιος, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς^w, 2, 76.18 @scaife.perseus

  τὸ δὲ ἄρκειον δοκεῖ τριχοφυὲς εἶναι ἀλωπεκιῶν καὶ χιμετλιῶσιν ἁρμόζει.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις θρίξ και φύω

Πηγές

• τριχοφυής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.