τανύθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	*τανυθρῐχ- τανυτρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	τανύθριξ	οἱ/αἱ	τανύτριχες
γενική	τοῦ/τῆς	τανύτριχος	τῶν	τανυτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	τανύτριχῐ	τοῖς/ταῖς	τανύτριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	τανύτριχᾰ	τοὺς/τὰς	τανύτριχᾰς
κλητική ὦ!		τανύθριξ		τανύτριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τανύτριχε
γεν-δοτ	τοῖν		τανυτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τανύθριξ < τανύ- + -θριξ. Αναλύεται σε τανύω και θρίξ

Ουσιαστικό

τανύθριξ, -τρῐχος αρσενικό ή θηλυκό, σε επιθετική λειτουργία

• που έχει μακριές τρίχες, μαλλιαρός, δασύτριχος, τριχωτός

  ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι, 516 (515-516)

  καί τε διὰ ῥινοῦ βοὸς ἔρχεται οὐδέ μιν ἴσχει, | καί τε δι᾽ αἶγα ἄησι τανύτριχα·

  Και μέσα απ᾽ το δέρμα του βοδιού περνά, χωρίς αυτό να τον κρατάει, | και μέσα από τη μακρυμάλλα γίδα πνέει.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

  ※  7ος↑ αιώνας Σημωνίδης ο Αμοργίνος, Απόσπασμα 7 West, στ. 2, (7.1-7.6)

  χωρὶς γυναικὸς θεὸς ἐποίησεν νόον
  τὰ πρῶτα. τὴν μὲν ἐξ ὑὸς τανύτριχος,
  τῆι πάντ᾽ ἀν᾽ οἶκον βορβόρωι πεφυρμένα
  ἄκοσμα κεῖται καὶ κυλίνδεται χαμαί·
  αὐτὴ δ᾽ ἄλουτος ἀπλύτοις ἐν εἵμασιν
  ἐν κοπρίηισιν ἡμένη πιαίνεται.

  Κάθε γυναίκας χώρια τον νουν έκαμε
  ο θεός πρώτα· από γουρούνα τριχωτήν
  αυτήν που όλα στο σπίτι έχει στο βόρβορο
  και κυλισμένα χιλιανάκατα χαμαί·
  κι άλουτη η ίδια μ᾽ άπλυτα φορέματα
  κάθεται και παχαίνει στην ακαθαρσιά.

  Μετάφραση: Σίμος Μενάρδος @greek-language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις τανύω και θρίξ

Πηγές

• τανύθριξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τανύθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.