συναιτιότητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συναιτιότητα	οι	συναιτιότητες
γενική	της	συναιτιότητας	των	συναιτιοτήτων
αιτιατική	τη	συναιτιότητα	τις	συναιτιότητες
κλητική		συναιτιότητα		συναιτιότητες
Ο πληθυντικός είναι δύσχρηστος.
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναιτιότητα < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα συναιτι(ότης) (μαρτυρείται από το 1840) + -ότητα ή απόδοση για τη γαλλική complicité. Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + αιτιότητα.

Προφορά

ΔΦΑ : /si.ne.tiˈo.ti.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐ναι‐τι‐ό‐τη‐τα

παλιότερος συλλαβισμός : συν‐αι‐τι‐ό‐τη‐τα

Ουσιαστικό

συναιτιότητα θηλυκό

1. συνώνυμο του συνυπευθυνότητα
2. (νομικός όρος) συνώνυμο του συνυπαιτιότητα

Συγγενικές λέξεις

• συναίτιος

→ και δείτε τις λέξεις συν και αιτία

Μεταφράσεις

    συναιτιότητα

→ δείτε τις λέξεις συνυπευθυνότητα και συνυπαιτιότητα