συμπαράστασις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συμπαράστασις	αἱ	συμπαραστάσεις
γενική	τῆς	συμπαραστάσεως	τῶν	συμπαραστάσεων
δοτική	τῇ	συμπαραστάσει	ταῖς	συμπαραστάσεσι(ν)
αιτιατική	τὴν	συμπαράστασιν	τὰς	συμπαραστάσεις
κλητική ὦ!		συμπαράστασι		συμπαραστάσεις
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπαράστασις (μαρτυρείται από το 1893) < → και δείτε τη λέξη συμπαράσταση

Δείτε και το μεσαιωνικό συμπαράστασις

Ουσιαστικό

συμπαράστασις, -εως θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η συμπαράσταση

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

συμπαράστασις < συμπαριστάω, συμπαρίσταμαι κατά το σχήμα παρίσταμαι - παράστασις. Μορφολογικά αναλύεται σε συμ-παρά-στάσις

Ουσιαστικό

συμπαράστασις θηλυκό

• (λόγια μεσαιωνική) η συμπαράσταση

  ※  10ος αιώνας Νικόλαος Α΄ ο Μυστικός, πατριάρχης, Ἐπιστολαί, 78.5 vol.111 ⌘ Patrologiæ cursus completus: Series Græca, Νικολάου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Επιστολαί, 1863

  δι’ ἧς καὶ τῆς ἐκείνου ἀξιωθήσεσθε συμπαραστάσεως καὶ δόξης

Πηγές

• συμπαράστασις - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)