στιβάνι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	στιβάνι	τα	στιβάνια
γενική	του	στιβανιού	των	στιβανιών
αιτιατική	το	στιβάνι	τα	στιβάνια
κλητική		στιβάνι		στιβάνια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιβάνι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική στιβάνι, (→ δείτε  στιβάλι)

Προφορά

ΔΦΑ : /stiˈva.ni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στι‐βά‐νι

Ουσιαστικό

στιβάνι ουδέτερο

• (υπόδηση, ιδιωματικό) άλλη μορφή του στιβάλι

Συγγενικά

• στιβανάδικο
• στιβανάς
• στιβανοδέτης

Μεταφράσεις

    στιβάνι

→ δείτε τη λέξη στιβάλι

Πηγές

• Κασσωτάκης Μιχάλης, (2021), Το γλωσσικό ιδίωμα των κατοίκων του οροπεδίου Λασιθίου, Αθήνα: Έκδοση του Συνδέσμου Λασιθιωτών Ηρακλείου «ΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ», (αρχική έκδοση 2018) pdf σελ.722
• στιβάνι σελ.6694 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
• στιβάλι & στιβάνι - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

στιβάνι < (άμεσο δάνειο) βενετική stivali ή βενετική stivai με επίδραση του ρήματος μεσαιωνική ελληνική βάνω

Ουσιαστικό

στιβάνι ουδέτερο

• (υπόδηση) είδος μπότας

  ※  16ος/17ος αιώνας ⌘ Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, Δ' στίχ. 780 (779-780) σελ. 249 Νικόλαος Γλυκύς, Εν Βενετία: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, 1813 / σελ. 208, Εν Βενετία: Εκ του τυπογραφείου του Αγίου Γεωργίου, 1860.

  Καταρδινιάζει μιὰν αὐγὴν, κρυφὴ γραφὴν τοῦ κάνει,
  καὶ κάτω τὸ στιβάνι του εἰς ταῖς ῥαφαῖς τὴν βάνει.

  ※  17ος/18ος αιώνας, ⌘ Πέτρος Κατσαΐτης, Ιφιγένεια, Πράξη Πέμπτη, στίχ. 700 (700-704)

  γιατί, σᾶς τάσσω, θὲ νὰ μπῶ μʼ ὅλα μου τὰ στιβάνια
  νὰ δώσω μιὰ ξετυλωσιὰ a dritta e roversa,
  νὰ τὰ ἰμπαρκάρω ὁλάκερα στὰ σωθικά μου μέσα·
  νὰ ξεδιπλώσω τὴν κοιλιά, καλὰ νὰ τὴν χορτάσω
  ἀπὸ πολλῶν λογιῶν φαγιά, ἂν ἤξερα νὰ σκάσω.

  Εμμανουήλ Κριαράς, Κατσαΐτης: Ιφιγένεια - Θύεστης, Κλαθμός Πελοποννήσου, ανέκδοτα έργα. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σημειώσεις και γλωσσάριο, Αθήνα 1950, (1η έκδοση), σελ. 101

Κλιτικοί τύποι

• στιβάνια (ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού)