σπόδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σπόδιον	τὰ	σπόδιᾰ
γενική	τοῦ	σποδίου	τῶν	σποδίων
δοτική	τῷ	σποδίῳ	τοῖς	σποδίοις
αιτιατική	τὸ	σπόδιον	τὰ	σπόδιᾰ
κλητική ὦ!		σπόδιον		σπόδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σποδίω
γεν-δοτ	τοῖν		σποδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπόδιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σποδ(ός) στη σημασία: κατάλοιπα μετάλλων  + υποκοριστικό επίθημα -ιον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: σπόδιο με διαφορετική σημασία

Ουσιαστικό

σπόδιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• κατάλοιπα οξείδωσης, σκουριές από μέταλλα

  ※  1ος πκε/κε αιώνας ⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 3.4, 15 @perseus.tufts.edu

  καὶ ὁ Κύπριος χαλκὸς μόνος φέρει τὴν καδμείαν λίθον καὶ τὸ χαλκανθὲς καὶ τὸ σπόδιον

Συγγενικά

• σπόδιος

→ και δείτε τη λέξη σποδός

Πηγές

• σπόδιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.