σπάρος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σπάρος	οι	σπάροι
γενική	του	σπάρου	των	σπάρων
αιτιατική	τον	σπάρο	τους	σπάρους
κλητική		σπάρε		σπάροι
όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σπάρος

Ετυμολογία

σπάρος < αρχαία ελληνική σπάρος

Ουσιαστικό

σπάρος αρσενικό

1. (ιχθυολογία) ψάρι του αλμυρού νερού (Diplodus annularis), που ανήκει στην οικογένεια των σπαρίδων και ζει συνήθως σε κοπάδια
2. (μεταφορικά) ράθυμος, νωθρός, τεμπέλης

   Άλλες μορφές: σπαρίλας

Συγγενικές λέξεις

• σπαράκι
• σπαρίλα
• σπαρίλας

Δείτε επίσης

• σπάρος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    σπάρος

αγγλικά : annular seabream (en) γαλλικά : sparaillon (fr) ιταλικά : sparaglione (it)

λατινικά : Diplodus annularis (la)