σπαρίλα
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | σπαρίλα | οι | σπαρίλες |
| γενική | της | σπαρίλας | — | |
| αιτιατική | τη | σπαρίλα | τις | σπαρίλες |
| κλητική | σπαρίλα | σπαρίλες | ||
| Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται. | ||||
| Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
σπαρίλα θηλυκό
- (λαϊκότροπο) τεμπελιά, νωθρότητα
- ⮡ τον έχει πιάσει σήμερα μια σπαρίλα... ούτε στη δουλειά δεν πήγε...
- ※ Εντάξει , αλλά με ποιους ; Είναι εύκολο να ξεδιαλέξεις δέκα, δώδεκα παίκτες μέσα σ' αυτό το συνονθύλευμα της σπαρίλας και της χαβαλεδοσύνης; Τελικά βρέθηκαν μερικοί, ανάμεσά τους κι εγώ, που ξέραμε μέσες άκρες πώς να σταθούμε... (Αλμπέρτος Ναρ, Σε αναζήτηση ύφους, Εκδόσεις Νεφέλη, 1997, σελ. 31)
