σιωπή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σιωπή	οι	σιωπές
γενική	της	σιωπής	των	σιωπών
αιτιατική	τη	σιωπή	τις	σιωπές
κλητική		σιωπή		σιωπές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σιωπή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σιωπή

Προφορά

ΔΦΑ : /si.oˈpi/ & /sçoˈpi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σι‐ω‐πή

Ουσιαστικό

σιωπή θηλυκό

1. η απουσία ήχου, ιδιαίτερα ομιλίας
2. (ως επιφώνημα) διαταγή ή προτροπή ή παράκληση σε κάποιον/κάποιους να σταματήσουν να μιλούν

Συγγενικά

• σιωπώ
• σιωπηλός
• σιωπηρός
• σωπαίνω
• σώπα
• σωπασμένος

Μεταφράσεις

    σιωπή

αγγλικά : silence (en) γαλλικά : silence (fr)