σιτάρκης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	σιτάρκης	το	σίταρκες
γενική	του/της	σιτάρκους*	του	σιτάρκους
αιτιατική	τον/τη	σιτάρκη	το	σίταρκες
κλητική		σιτάρκη		σίταρκες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σιτάρκεις	τα	σιτάρκη
γενική	των	σιτάρκων	των	σιτάρκων
αιτιατική	τους/τις	σιτάρκεις	τα	σιτάρκη
κλητική		σιτάρκεις		σιτάρκη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σιτάρκης < (σίτος) σιτ- + αρκ(ώ + -ης

Επίθετο

σιτάρκης, -ης, σίταρκες

• (λόγιο, για τόπο) που έχει επάρκεια σε σίτο ή (γενικότερα) σε δημητριακά ή τρόφιμα

Συγγενικά

• σιτάρκεια

Μεταφράσεις

    σιτάρκης

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)