ρέκτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ρέκτης	οι	ρέκτες
γενική	του	ρέκτη	των	ρεκτών
αιτιατική	τον	ρέκτη	τους	ρέκτες
κλητική		ρέκτη		ρέκτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρέκτης < (ελληνιστική κοινή) ῥέκτης < αρχαία ελληνική ῥέζω

Ουσιαστικό

ρέκτης αρσενικό (θηλυκό: ρέκτις & ρέκτειρα)

• άνθρωπος δραστήριος, με ενεργητικότητα και ανάληψη πρωτοβουλιών

Μεταφράσεις

    ρέκτης

αγγλικά : doer (en), goer (en)