πυκνόστικτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πυκνόστικτος	τὸ	πυκνόστικτον
γενική	τοῦ/τῆς	πυκνοστίκτου	τοῦ	πυκνοστίκτου
δοτική	τῷ/τῇ	πυκνοστίκτῳ	τῷ	πυκνοστίκτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πυκνόστικτον	τὸ	πυκνόστικτον
κλητική ὦ!		πυκνόστικτε		πυκνόστικτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πυκνόστικτοι	τὰ	πυκνόστικτᾰ
γενική	τῶν	πυκνοστίκτων	τῶν	πυκνοστίκτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πυκνοστίκτοις	τοῖς	πυκνοστίκτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πυκνοστίκτους	τὰ	πυκνόστικτᾰ
κλητική ὦ!		πυκνόστικτοι		πυκνόστικτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πυκνοστίκτω	τὼ	πυκνοστίκτω
γεν-δοτ	τοῖν	πυκνοστίκτοιν	τοῖν	πυκνοστίκτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πυκνόστικτος < πυκνό- + -στικτος

Επίθετο

πυκνόστικτος, -ος, -ον

• (σπάνιο) που έχει πυκνά στίγματα, κατάστικτος

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, στίχ. 1092 (1091-1095)

  καὶ τὸν ἀγρευτὰν Ἀπόλλω | καὶ κασιγνήταν πυκνοστίκτων ὀπαδὸν | ὠκυπόδων ἐλάφων, στέρ-|γω διπλᾶς ἀρωγὰς | μολεῖν γᾷ τᾷδε καὶ πολίταις.

  Εύχομαι ακόμη ο θηρευτής Απόλλων, | μαζί κι η αδελφή του, που ελάφια ωκύποδα, με δέρμα παρδαλό, | τη συνοδεύουν, ελάτε οι δυο σας | αρωγοί σ᾽ αυτή τη γη | και στους πολίτες της.

  Μετάφραση (2004): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, Αθήνα: ΜΙΕΤ @greek‑language.gr

  ≈ συνώνυμα: ποικιλόστικτος, κατάστικτος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πυκνός, στίζω και στικτός

Πηγές

• πυκνόστικτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πυκνόστικτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.