πουτσαράς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πουτσαράς	οι	πουτσαράδες
γενική	του	πουτσαρά	των	πουτσαράδων
αιτιατική	τον	πουτσαρά	τους	πουτσαράδες
κλητική		πουτσαρά		πουτσαράδες
Κατηγορία όπως «ψαράς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πουτσαράς < πούτσ(α) + μεγεθυντικό επίθημα -αράς

πουτσαράς αρσενικό

(προφορικό, χυδαίο) αυτός που έχει μεγάλη πούτσα
※ «Άκουσε εδώ, μεγάλε ψωλαρά μου! …» του έλεγε, «σου ομιλεί η Μαριάννα …, πώς σου φαίνονται τούτα εδώ; […] Άκου λοιπόν λεβέντη πουτσαρά μου […]»
Ανδρέας Εμπειρίκος, Αργώ ή Πλους αεροστάτου [1944] (Αθήνα: Ύψιλον/Βιβλία, ³1982), σ. 50.

πουτσαράς