ποικιλόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ποικῐλοθρῐχ- ποικῐλοτρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ποικιλόθριξ	οἱ/αἱ	ποικιλότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	ποικιλότριχος	τῶν	ποικιλοτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	ποικιλότριχῐ	τοῖς/ταῖς	ποικιλότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ποικιλότριχᾰ	τοὺς/τὰς	ποικιλότριχᾰς
κλητική ὦ!		ποικιλόθριξ		ποικιλότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ποικιλότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		ποικιλοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποικιλόθριξ < ποικιλό- + -θριξ

Ουσιαστικό

ποικιλόθριξ, -τριχος αρσενικό ή θηλυκό (σε επιθετική λειτουργία)

1. που έχει κηλιδωτό / πιτσιλωτό τρίχωμα
2. ανακατεμένα μαλλιά σα να τα έχει πάρει ο αέρας

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἄλκηστις, στίχ. 584 (584-587)

   Φοῖβε, ποικιλόθριξ | νεβρὸς ὑψικόμων πέραν | βαίνουσ᾽ ἐλατᾶν σφυρῷ κούφῳ, | χαίρουσ᾽ εὔφρονι μολπᾷ.

   και πιο πέρ᾽ απ᾽ τα ψηλά, τα φουντωμένα | έλατα, ένα γοργοκίνητο, ελαφρό | ελαφάκι παρδαλό | βγήκε κι έστησε χορό, | Φοίβε, Φοίβε, στης κιθάρας σου τον ήχο.

   Μετάφραση (1972): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

   ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Α

   <ἀελλόθριξ> ποικιλόθριξ. ἢ πυρεωροὺς καὶ συνεχεῖς ἔχουσα τὰς τρίχας. παρὰ τὴν ἄελλαν. Σοφοκλῆς Ἰνάχῳ (fr. 270)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ποικίλος και θρίξ

Πηγές

• ποικιλόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.