πλουμί

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πλουμί	τα	πλουμιά
γενική	του	πλουμιού	των	πλουμιών
αιτιατική	το	πλουμί	τα	πλουμιά
κλητική		πλουμί		πλουμιά
Οι καταλήξεις -ιού, -ιά, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδί» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλουμί < μεσαιωνική ελληνική πλουμίον < ελληνιστική κοινή πλοῦμον < λατινική pluma

Προφορά

ΔΦΑ : /pluˈmi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλου‐μί

Ουσιαστικό

πλουμί ουδέτερο

• (λαϊκότροπο) κεντητό ή ζωγραφιστό διακοσμητικό σχέδιο

Άλλες μορφές

• πλουμίδι

Συνώνυμα

• ποίκιλμα
• στολίδι

Συγγενικά

• αγγελοπλουμισμένος
• απλούμιστος
• ασημοκαρφοπλούμιστος
• ασημοπλουμιστός
• αστροπλούμιστος
• πλουμίζω
• πλούμισμα
• πλουμιστός

Μεταφράσεις

    πλουμί

γαλλικά : plumetis (fr)