πλαταμών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πλαταμών	οἱ	πλαταμῶνες
γενική	τοῦ	πλαταμῶνος	τῶν	πλαταμώνων
δοτική	τῷ	πλαταμῶνῐ	τοῖς	πλαταμῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πλαταμῶνᾰ	τοὺς	πλαταμῶνᾰς
κλητική ὦ!		πλαταμών		πλαταμῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλαταμῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		πλαταμώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλαταμών < πλατ- (πλατύς) όπως πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pleth₂- + -μών (συγκρίνετε με το τελαμών)

Ουσιαστικό

πλᾰτᾰμών, -ῶνος αρσενικό

1. πλατύς βράχος ή λίθος
2. πλατύς ύφαλος (συνήθως στον πληθυντικό)
3. πλατύς γιαλός
4. πλατύ και αβαθές πέρασμα ποταμών
5. επίπεδη περιοχή που κινδυνεύει από πλημμύρες
6. ακύμαντη επιφάνεια θάλασσας

Πηγές

• πλαταμών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλαταμών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.