περικαλλής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	περικαλλής	η	περικαλλής	το	περικαλλές
γενική	του	περικαλλούς*	της	περικαλλούς	του	περικαλλούς
αιτιατική	τον	περικαλλή	την	περικαλλή	το	περικαλλές
κλητική		περικαλλή(ς)		περικαλλής		περικαλλές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	περικαλλείς	οι	περικαλλείς	τα	περικαλλή
γενική	των	περικαλλών	των	περικαλλών	των	περικαλλών
αιτιατική	τους	περικαλλείς	τις	περικαλλείς	τα	περικαλλή
κλητική		περικαλλείς		περικαλλείς		περικαλλή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

περικαλλής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική περικαλλής

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.ɾi.kaˈlis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ρι‐καλ‐λής

Επίθετο

περικαλλής, -ής, -ές

• αυτός που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικό κάλλος

  ⮡  τα περικαλλή μνημεία του αρχαίου κόσμου

Μεταφράσεις

    περικαλλής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

περικαλλής < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

περικαλλής

• που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικό κάλλος, που είναι πανέμορφος

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 24 (Ω. Ἕκτορος λύτρα.), στίχ. 229 (228-229)

  Ἦ, καὶ φωριαμῶν ἐπιθήματα κάλ᾽ ἀνέῳγεν· | ἔνθεν δώδεκα μὲν περικαλλέας ἔξελε πέπλους,

  Είπε και από τ᾽αρμάρια του εσήκωσε τα ωραία | σκεπάσματα και δώδεκα πέπλους λαμπρούς επήρε.

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Πηγές

• περικαλλής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περικαλλής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.