πελέκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πελέκι	τα	πελέκια
γενική	του	πελεκιού	των	πελεκιών
αιτιατική	το	πελέκι	τα	πελέκια
κλητική		πελέκι		πελέκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πελέκι < μεσαιωνική ελληνική πελέκι < ελληνιστική πελέκιον < υποκοριστικό του αρχαία ελληνική πέλεκυς

Ουσιαστικό

πελέκι ουδέτερο

• εργαλείο ή και όπλο από πλατιά, κοφτερή, μεταλλική ή πέτρινη λεπίδα, προσαρμοσμένη σε ξύλινη ράβδο (λαβή)

Έκοβε με το πελέκι ξύλα για αμέτρητες ώρες.

Συνώνυμα

• πέλεκυς
• τσεκούρι

Συγγενικά

• πελεκάω και πελεκώ
• πελεκίζω
• πελέκημα
• πελεκητής
• πελεκητός

Σύνθετα

• αστροπελέκι

Μεταφράσεις

    πελέκι

γαλλικά : hache (fr)