παρόπλιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρόπλιση	οι	παροπλίσεις
γενική	της	παρόπλισης*	των	παροπλίσεων
αιτιατική	την	παρόπλιση	τις	παροπλίσεις
κλητική		παρόπλιση		παροπλίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παροπλίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρόπλιση < παροπλίζω + -ση < ελληνιστική κοινή παροπλίζω < παρά + αρχαία ελληνική ὁπλίζω < ὅπλον

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾo.pli.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρό‐πλι‐ση

Ουσιαστικό

παρόπλιση θηλυκό

• (κυριολεκτικά) (μεταφορικά) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του παροπλίζω

Άλλες μορφές

• παροπλισμός

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παροπλίζω, οπλίζω και όπλο

Μεταφράσεις

    παρόπλιση

→ δείτε τη λέξη παροπλισμός