οπλίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

οπλίζω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

οπλίζω, πρτ.: όπλιζα, στ.μέλλ.: θα οπλίσω, αόρ.: όπλισα, παθ.φωνή: οπλίζομαι, μτχ.π.π.: οπλισμένος

1. δίνω όπλα σε κάποιον
2. κάνω τις απαραίτητες ενέργειες σε έναν μηχανισμό που λειτουργεί με σκανδαλισμό ώστε να είναι έτοιμος να χρησιμοποιηθεί άμεσα
3. (μεταφορικά) δίνω σε κάποιον υλικά ή πνευματικά εφόδια ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικός
4. (μεταφορικά) υποκινώ ή αναγκάζω έμμεσα κάποιον να χρησιμοποιήσει ένα όπλο

Σύνθετα

• αφοπλίζω
• εξοπλίζω
• επανεξοπλίζω
• επανοπλίζω
• ξοπλίζω
• παροπλίζω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	οπλίζω	όπλιζα	θα οπλίζω	να οπλίζω		οπλίζοντας
β' ενικ.	οπλίζεις	όπλιζες	θα οπλίζεις	να οπλίζεις	όπλιζε
γ' ενικ.	οπλίζει	όπλιζε	θα οπλίζει	να οπλίζει
α' πληθ.	οπλίζουμε	οπλίζαμε	θα οπλίζουμε	να οπλίζουμε
β' πληθ.	οπλίζετε	οπλίζατε	θα οπλίζετε	να οπλίζετε	οπλίζετε
γ' πληθ.	οπλίζουν(ε)	όπλιζαν οπλίζαν(ε)	θα οπλίζουν(ε)	να οπλίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		όπλισα	θα οπλίσω	να οπλίσω		οπλίσει
β' ενικ.		όπλισες	θα οπλίσεις	να οπλίσεις	όπλισε
γ' ενικ.		όπλισε	θα οπλίσει	να οπλίσει
α' πληθ.		οπλίσαμε	θα οπλίσουμε	να οπλίσουμε
β' πληθ.		οπλίσατε	θα οπλίσετε	να οπλίσετε	οπλίστε
γ' πληθ.		όπλισαν οπλίσαν(ε)	θα οπλίσουν(ε)	να οπλίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω οπλίσει	είχα οπλίσει	θα έχω οπλίσει	να έχω οπλίσει
β' ενικ.	έχεις οπλίσει	είχες οπλίσει	θα έχεις οπλίσει	να έχεις οπλίσει
γ' ενικ.	έχει οπλίσει	είχε οπλίσει	θα έχει οπλίσει	να έχει οπλίσει
α' πληθ.	έχουμε οπλίσει	είχαμε οπλίσει	θα έχουμε οπλίσει	να έχουμε οπλίσει
β' πληθ.	έχετε οπλίσει	είχατε οπλίσει	θα έχετε οπλίσει	να έχετε οπλίσει
γ' πληθ.	έχουν οπλίσει	είχαν οπλίσει	θα έχουν οπλίσει	να έχουν οπλίσει

Μεταφράσεις

    οπλίζω

γαλλικά : armer (fr)