παράσημον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	παράσημον	τὰ	παράσημᾰ
γενική	τοῦ	παρασήμου	τῶν	παρασήμων
δοτική	τῷ	παρασήμῳ	τοῖς	παρασήμοις
αιτιατική	τὸ	παράσημον	τὰ	παράσημᾰ
κλητική ὦ!		παράσημον		παράσημᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρασήμω
γεν-δοτ	τοῖν		παρασήμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράσημον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου παράσημος (σημειωμένος δίπλα - παραποιημένος) < παρά- + -σημος

Ουσιαστικό

παράσημον, -ου ουδέτερο

1. σημείωση στο πλάι, σημάδι στο περιθώριο
2. έμβλημα, διακριτικό σημάδι που υποδείκνυε ότι υπάρχει κάποια διάκριση από τους υπόλοιπους
3. (ελληνιστική σημασία) διακριτικό στρατιώτη
4. (ελληνιστική σημασία) διακριτικά πλοίου

   → δείτε και το λατινικό insigne

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παρά και σῆμα

Πηγές

• παράσημον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παράσημον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.