ονυχοφόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	ονυχοφόρος	το	ονυχοφόρο
γενική	του/της	ονυχοφόρου	του	ονυχοφόρου
αιτιατική	τον/την	ονυχοφόρο	το	ονυχοφόρο
κλητική		ονυχοφόρε		ονυχοφόρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ονυχοφόροι	τα	ονυχοφόρα
γενική	των	ονυχοφόρων	των	ονυχοφόρων
αιτιατική	τους/τις	ονυχοφόρους	τα	ονυχοφόρα
κλητική		ονυχοφόροι		ονυχοφόρα
Λόγιο επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε -α.
ομάδα '-ος -ος -ο', Κατηγορία όπως «εμβολοφόρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ονυχοφόρος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὀνυχοφόρος < ὀνυχο- (ονυχο-) + -φόρος

Προφορά

ΔΦΑ : /o.ni.xoˈfo.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐νυ‐χο‐φό‐ρος

Επίθετο

ονυχοφόρος, -ος, -ο

1. (ανατομία) που έχει νύχια

   ⮡  η ονυχοφόρος φάλαγγα των δακτύλων

2. (ζωολογία) για ζώο θηλαστικό που έχει νύχια και όχι οπλές

Μεταφράσεις

    ονυχοφόρος

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)