ομοιοκατάληκτος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ομοιοκατάληκτος	ομοιοκατάληκτη	ομοιοκατάληκτο
γενική	ομοιοκατάληκτου	ομοιοκατάληκτης	ομοιοκατάληκτου
αιτιατική	ομοιοκατάληκτο	ομοιοκατάληκτη	ομοιοκατάληκτο
κλητική	ομοιοκατάληκτε	ομοιοκατάληκτη	ομοιοκατάληκτο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ομοιοκατάληκτοι	ομοιοκατάληκτες	ομοιοκατάληκτα
γενική	ομοιοκατάληκτων	ομοιοκατάληκτων	ομοιοκατάληκτων
αιτιατική	ομοιοκατάληκτους	ομοιοκατάληκτες	ομοιοκατάληκτα
κλητική	ομοιοκατάληκτοι	ομοιοκατάληκτες	ομοιοκατάληκτα

Ετυμολογία

ομοιοκατάληκτος < ελληνιστική κοινή ὁμοιοκατάληκτος < ὅμοιος + καταλήγω

Επίθετο

ομοιοκατάληκτος, -η, -ο και ομοιοκατάληχτος

• (για στίχους) που ομοιοκαταληκτεί, που σχηματίζει ομοιοκαταληξία με κάτι άλλο

Συγγενικές λέξεις

• ομοιοκαταληκτώ
• ομοιοκαταληξία

Μεταφράσεις

    ομοιοκατάληκτος