ξούρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ξούρα	οι	ξούρες
γενική	της	ξούρας		—
αιτιατική	την	ξούρα	τις	ξούρες
κλητική		ξούρα		ξούρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξούρα < ξουρ(ίζω) + -α (αναδρομικός σχηματισμός)

για τη μεταφορική σημασία < συσχετισμός με κουτσομπολιά σε κουρείο. Δείτε και το ελληνιστικό κουρεύς (κουτσομπόλης), το μεσαιωνικό τσουρουχία (< *ξύριχος) και το νεοελληνικό μούσι.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈksu.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ξού‐ρα

Ουσιαστικό

ξούρα θηλυκό

• (λαϊκότροπο)
  1. το ξύρισμα

     ⮡  έρριξε τις ξούρες του: ξυρίστηκε

     ⮡  κόντρα ξούρα (-ες): βαθύ ξύρισμα

  2. (μεταφορικά) ψέμα, τερατολογία (συνήθως στον πληθυντικό)

     ⮡  άσε τις ξούρες!: μη λές ψέματα!

     ≈ συνώνυμα: ξουρία (κατά κανόνα στον πληθυντικό: ξουρίες), μούσι (μεταφορικά)