μύξης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μύξης	οι	μύξηδες
γενική	του	μύξη	των	μύξηδων
αιτιατική	τον	μύξη	τους	μύξηδες
κλητική		μύξη		μύξηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μύξης < μύξα + -ης

Ουσιαστικό

μύξης αρσενικό (θηλυκό μυξού)

1. (προφορικό) που τρέχουν μύξες απ’ τη μύτη του (διαρκώς)

   ≈ συνώνυμα: μυξιάρης

2. (προφορικό, κατ’ επέκταση) που δεν καταφέρνει και πολλά πράγματα

   ≈ συνώνυμα: ανίκανος

Μεταφράσεις

    μύξης

→ δείτε τις λέξεις μυξιάρης και ανίκανος