μπροστάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπροστάρης	οι	μπροστάρηδες
γενική	του	μπροστάρη	των	μπροστάρηδων
αιτιατική	τον	μπροστάρη	τους	μπροστάρηδες
κλητική		μπροστάρη		μπροστάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπροστάρης < μπροστ(ά) + -άρης

Προφορά

ΔΦΑ : /bɾoˈsta.ɾis/

Ουσιαστικό

μπροστάρης αρσενικό (θηλυκό: μπροστάρισσα)

1. αυτός που τραβάει μπροστά και οι άλλοι τον ακολουθούν, ο οδηγός
2. (μεταφορικά) ο ηγέτης, ο πρωτοπόρος
3. κριάρι ή τράγος που οδηγεί το κοπάδι προπορευόμενος

   ≈ συνώνυμα: γκεσέμι, κεσέμι

Συγγενικά

• εμπρός, μπρος
• μπροστά
• μπροστινός
• μπροστάντζα

Μεταφράσεις

    μπροστάρης