μαρτυρία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μαρτυρία	οι	μαρτυρίες
γενική	της	μαρτυρίας	των	μαρτυριών
αιτιατική	τη	μαρτυρία	τις	μαρτυρίες
κλητική		μαρτυρία		μαρτυρίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρτυρία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μαρτυρία

Προφορά

ΔΦΑ : /maɾ.tiˈɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μαρ‐τυ‐ρί‐α

Ουσιαστικό

μαρτυρία θηλυκό

1. η κατάθεση ενός ατόμου στο δικαστήριο ή σε κάποια σχετικά επίσημη περίσταση για ένα περιστατικό που γνωρίζει αυτοπροσώπως
2. τεκμήρια και στοιχεία για ένα γεγονός

   ⮡  Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι εδώ είχαν όντως ζήσει...

3. η στιγμή της μνημονικής καταγραφής
4. ο βασανιστικός ή ο αδίκως τιμωρητικός θάνατος ή βίωμα (σε περίπτωση μη θανάτου)

Μεταφράσεις

    μαρτυρία

γαλλικά : témoignage (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μαρτυρίᾱ	αἱ	μαρτυρίαι
γενική	τῆς	μαρτυρίᾱς	τῶν	μαρτυριῶν
δοτική	τῇ	μαρτυρίᾳ	ταῖς	μαρτυρίαις
αιτιατική	τὴν	μαρτυρίᾱν	τὰς	μαρτυρίᾱς
κλητική ὦ!		μαρτυρίᾱ		μαρτυρίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαρτυρίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		μαρτυρίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρτυρία < μαρτυρέω

Ουσιαστικό

μαρτυρία

1. η μαρτυρική κατάθεση σε δικαστήριο αλλά και αλλού

   ὁ δ᾽ εἰς μαρτυρίαν κληθείς, μὴ ἀπαντῶν ...

2. η ομολογία

Συγγενικά

• μαρτύριον το τεκμήριο