κόλλιξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κολῑκ-
ονομαστική	ὁ	κόλλιξ	οἱ	κόλλικες
γενική	τοῦ	κόλλικος	τῶν	κολλίκων
δοτική	τῷ	κόλλικῐ	τοῖς	κόλλιξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	κόλλικᾰ	τοὺς	κόλλικᾰς
κλητική ὦ!		κόλλιξ		κόλλικες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κόλλικε
γεν-δοτ	τοῖν		κολλίκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόλλιξ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κόλλιξ, -ικος αρσενικό

• είδος ψωμιού σε στρογγυλό σχήμα από αλεύρι χοντροαλεσμένο

  ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 7.67, 304b @scaife.perseus.

  κατέφαγε δὴ τὸν κλῆρον ὥστε χρὴ σκάπτειν
  πέτρας τ’ ὀρείας σῦκα μέτρια τρώγων
  καὶ κρίθινον κόλλικα, δούλιον χόρτον.

• (ιατρική) χάπι

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ τῶν ἐντὸς παθῶν, (De affectionibus interioribus), κεφ. 23, p. 226 @scaife.perseus

  εἶτα πλάσαι κόλλικας ἑξήκοντα, καὶ καθ’ ἑκάστης ἡμέρης τρίβων ἕνα διεῖναι οἴνου μέλανος ἡμικοτυλίῳ, αὐστηροῦ ὡς ἡδίστου· εἶτα διδόναι νήστει πιεῖν.

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Ἐπιδημίαι, (Epidemiarum), κεφ. 2.6.29, @scaife.perseus

  Ὥστε ἔχειν γυναῖκα ἐν γαστρί· πωλύπια ὑπὲρ φλογὸς ὀπτῶντα, ὡς θερμότατα καὶ πλεῖστα ἡμίφλεκτα διδόναι τρώγειν, καὶ τρίψαντα λίτρον αἰγύπτιον καὶ κορίανον καὶ κύμινον, κόλλικας ποιεῦντα, προστιθέναι τῷ αἰδοίῳ.

  ≈ συνώνυμα: τροχίσκος

Παράγωγα

• κολλίκιον: υποκοριστικό του κόλλιξ
• κολλίκιος
• κολλικοφάγος

Πηγές

• κόλλιξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κόλλιξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.