κράς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		ενικός		πληθυντικός		πληθυντικός
	αρσενικό		ουδέτερο		αρσενικό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	κράς (& ἡ κράς)	τὸ	κρᾶτα	οἱ	—	τὰ	κρᾶτα & κρᾱ́ᾰτᾰ
γενική	τοῦ	κρᾱτός & κρᾱ́ᾰτος			τῶν	κρᾱ́των
δοτική	τῷ	κρᾱτῐ́ & κρᾱ́ᾰτῐ			τοῖς	κρᾱσῐ́ν & κρᾱ́τεσφι
αιτιατική	τὸν	κρᾶτᾰ & κρᾱ́ᾰτᾰ	τὸ	κρᾶτα	τοὺς	κρᾶτας
κλητική ὦ!		—				—
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ				—
γεν-δοτ	τοῖν				—
Τύποι, όπως στα κείμενα. Τα θέματα κραατ-, στον Όμηρο.
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'ανώμαλα' όπως «ανώμαλα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

κράς αρσενικό (επίσης ως θηλυκό ή ουδέτερο κρᾶτα σε ορισμένες πτώσεις)

• ποιητικός τύπος του θηλυκού κάρα
  1. κεφάλι

     ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 3 (Γ. Ὅρκοι. Τειχοσκοπία. Ἀλεξάνδρου καὶ Μενελάου μονομαχία.), στίχ. 336 (336-337)

     κρατὶ δ᾽ ἐπ᾽ ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν | ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν·

     Εις την ανδρείαν κεφαλήν καλόν έβαλε κράνος | και με την χαίτην σείονταν φρικτός επάν᾽ ο λόφος

     Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

     ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Τρῳάδες, στίχ. 794 (792-794)

     τί πάθω; τί σ᾽ ἐγώ, | δύσμορε, δράσω; τάδε σοι δίδομεν | πλήγματα κρατὸς στέρνων τε κόπους·

     Τί θα γίνω; Σαν τί να σου κάμω, κακόμοιρο; | Απ᾽ το χέρι μας ένα περνά: το κεφάλι μας | να χτυπούμε, τα στήθια να δέρνουμε·

     Μετάφραση, αναθεωρημένη έκδοση (1972) Οι Τρωαδίτισσες: Θρασύβουλος Σταύρου, 1η έκδοση (1952) @greek‑language.gr

  2. (μεταφορικά) κορυφή

     ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 20 (Υ. Θεομαχία.), στίχ. 5 (4-5)

     Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευσε θεοὺς ἀγορήνδε καλέσσαι | κρατὸς ἀπ᾽ Οὐλύμποιο πολυπτύχου·

     κι είπεν ο Ζευς της Θέμιστος απ᾽ την κορφήν του Ολύμπου, | να συναθροίσει τους θεούς,

     Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  3. άκρη

     ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 9 (ι. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Κίκονας, Λωτοφάγους καὶ Κύκλωπας.), στίχ. 140 (140-141)

     αὐτὰρ ἐπὶ κρατὸς λιμένος ῥέει ἀγλαὸν ὕδωρ, | κρήνη ὑπὸ σπείους· περὶ δ᾽ αἴγειροι πεφύασιν.

     Κι ακόμη στου λιμανιού την άκρη, πιο ψηλά, γάργαρο τρέχει το νερό, | πηγή που βγαίνει από τα βάθη μιας σπηλιάς, κι ολόγυρα φυτρώνουν λεύκες.

     Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  4. ύψος

Συγγενικά

• κρῆθεν

Πηγές

• κράς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κράς, κρᾶτα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.