κρᾶτα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		ενικός		πληθυντικός		πληθυντικός
	αρσενικό		ουδέτερο		αρσενικό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	κράς (& ἡ κράς)	τὸ	κρᾶτα	οἱ	—	τὰ	κρᾶτα & κρᾱ́ᾰτᾰ
γενική	τοῦ	κρᾱτός & κρᾱ́ᾰτος			τῶν	κρᾱ́των
δοτική	τῷ	κρᾱτῐ́ & κρᾱ́ᾰτῐ			τοῖς	κρᾱσῐ́ν & κρᾱ́τεσφι
αιτιατική	τὸν	κρᾶτᾰ & κρᾱ́ᾰτᾰ	τὸ	κρᾶτα	τοὺς	κρᾶτας
κλητική ὦ!		—				—
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ				—
γεν-δοτ	τοῖν				—
Τύποι, όπως στα κείμενα. Τα θέματα κραατ-, στον Όμηρο.
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'ανώμαλα' όπως «ανώμαλα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

κρᾶτα ουδέτερο

• μορφή ουδέτερου για το αρσενικό κράς, ποιητικός τύποος του θηλυκού κάρα

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κρᾶτα αρσενικό

• αιτιατική ενικού του κράς

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἄλκηστις, στίχ. 759

  στέφει δὲ κρᾶτα μυρσίνης κλάδοις

  στεφάνι βάζει μυρτιάς στην κεφαλή,

  Μετάφραση (1972): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

Πηγές

• κρᾶτα, κράς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.