κούρεμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κούρεμα	τα	κουρέματα
γενική	του	κουρέματος	των	κουρεμάτων
αιτιατική	το	κούρεμα	τα	κουρέματα
κλητική		κούρεμα		κουρέματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κούρεμα < μεσαιωνική ελληνική κούρευμα < αρχαία ελληνική κουρά

κούρεμα ουδέτερο

η κοπή των μαλλιών ανθρώπων ή ζώων
≈ συνώνυμα: κουρά
(συνεκδοχικά) ο τρόπος που είναι κουρεμένα τα μαλλιά
(μεταφορικά) η μείωση της αξίας των κρατικών ομολόγων, με απόφαση της κυβέρνησης μιας χώρας
(μεταφορικά) ο ήχος και η φθορά που προκαλείται στα γρανάζια του κιβωτίου των ταχυτήτων των οχημάτων από κακή χρήση κατά την αλλαγή ταχύτητας

→ δείτε τη λέξη κουρεύω

το κόψιμο των μαλλιών

οικονομικός όρος