κουρεύω
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασίαΕτυμολογία
επεξεργασία- κουρεύω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κουρεύω < ελληνιστική κοινή κουρεύομαι < κουρά
Προφορά
επεξεργασίαΡήμα
επεξεργασίακουρεύω, πρτ.: κούρευα, στ.μέλλ.: θα κουρέψω, αόρ.: κούρεψα, παθ.φωνή: κουρεύομαι, μτχ.π.π.: κουρεμένος
Συγγενικά
επεξεργασίαΕκφράσεις
επεξεργασία- ασ' τον να κουρεύεται: μην του δίνεις σημασία, δεν μπορεί να σε βλάψει, άσε τον να βράζει στο ζουμί του, να ταλαιπωρείται, να βασανίζεται αβοήθητος, με τη μεσαιωνική έννοια του κουρέματος μοναχών και καταδίκων)
- πάρ' τ' αβγό και κούρευ' το, πιάσ' τ' αβγό και κούρευ' το
Κλίση
επεξεργασία Ενεργητική φωνή
Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
α' ενικ. | κουρεύω | κούρευα | θα κουρεύω | να κουρεύω | κουρεύοντας | |
β' ενικ. | κουρεύεις | κούρευες | θα κουρεύεις | να κουρεύεις | κούρευε | |
γ' ενικ. | κουρεύει | κούρευε | θα κουρεύει | να κουρεύει | ||
α' πληθ. | κουρεύουμε | κουρεύαμε | θα κουρεύουμε | να κουρεύουμε | ||
β' πληθ. | κουρεύετε | κουρεύατε | θα κουρεύετε | να κουρεύετε | κουρεύετε | |
γ' πληθ. | κουρεύουν(ε) | κούρευαν κουρεύαν(ε) |
θα κουρεύουν(ε) | να κουρεύουν(ε) | ||
Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
α' ενικ. | κούρεψα | θα κουρέψω | να κουρέψω | κουρέψει | ||
β' ενικ. | κούρεψες | θα κουρέψεις | να κουρέψεις | κούρεψε | ||
γ' ενικ. | κούρεψε | θα κουρέψει | να κουρέψει | |||
α' πληθ. | κουρέψαμε | θα κουρέψουμε | να κουρέψουμε | |||
β' πληθ. | κουρέψατε | θα κουρέψετε | να κουρέψετε | κουρέψτε | ||
γ' πληθ. | κούρεψαν κουρέψαν(ε) |
θα κουρέψουν(ε) | να κουρέψουν(ε) | |||
Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
α' ενικ. | έχω κουρέψει | είχα κουρέψει | θα έχω κουρέψει | να έχω κουρέψει | ||
β' ενικ. | έχεις κουρέψει | είχες κουρέψει | θα έχεις κουρέψει | να έχεις κουρέψει | έχε κουρεμένο | |
γ' ενικ. | έχει κουρέψει | είχε κουρέψει | θα έχει κουρέψει | να έχει κουρέψει | ||
α' πληθ. | έχουμε κουρέψει | είχαμε κουρέψει | θα έχουμε κουρέψει | να έχουμε κουρέψει | ||
β' πληθ. | έχετε κουρέψει | είχατε κουρέψει | θα έχετε κουρέψει | να έχετε κουρέψει | έχετε κουρεμένο | |
γ' πληθ. | έχουν κουρέψει | είχαν κουρέψει | θα έχουν κουρέψει | να έχουν κουρέψει | ||
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί) | ||||||
Παρακείμενος | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) κουρεμένο | |||||
Υπερσυντέλικος | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) κουρεμένο | |||||
Συντελ. Μέλλ. | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) κουρεμένο | |||||
Υποτακτική | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) κουρεμένο |
Παθητική φωνή
Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
α' ενικ. | κουρεύομαι | κουρευόμουν(α) | θα κουρεύομαι | να κουρεύομαι | ||
β' ενικ. | κουρεύεσαι | κουρευόσουν(α) | θα κουρεύεσαι | να κουρεύεσαι | ||
γ' ενικ. | κουρεύεται | κουρευόταν(ε) | θα κουρεύεται | να κουρεύεται | ||
α' πληθ. | κουρευόμαστε | κουρευόμαστε κουρευόμασταν |
θα κουρευόμαστε | να κουρευόμαστε | ||
β' πληθ. | κουρεύεστε | κουρευόσαστε κουρευόσασταν |
θα κουρεύεστε | να κουρεύεστε | (κουρεύεστε) | |
γ' πληθ. | κουρεύονται | κουρεύονταν κουρευόντουσαν |
θα κουρεύονται | να κουρεύονται | ||
Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
α' ενικ. | κουρεύτηκα | θα κουρευτώ | να κουρευτώ | κουρευτεί | ||
β' ενικ. | κουρεύτηκες | θα κουρευτείς | να κουρευτείς | κουρέψου | ||
γ' ενικ. | κουρεύτηκε | θα κουρευτεί | να κουρευτεί | |||
α' πληθ. | κουρευτήκαμε | θα κουρευτούμε | να κουρευτούμε | |||
β' πληθ. | κουρευτήκατε | θα κουρευτείτε | να κουρευτείτε | κουρευτείτε | ||
γ' πληθ. | κουρεύτηκαν κουρευτήκαν(ε) |
θα κουρευτούν(ε) | να κουρευτούν(ε) | |||
Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
α' ενικ. | έχω κουρευτεί | είχα κουρευτεί | θα έχω κουρευτεί | να έχω κουρευτεί | κουρεμένος | |
β' ενικ. | έχεις κουρευτεί | είχες κουρευτεί | θα έχεις κουρευτεί | να έχεις κουρευτεί | ||
γ' ενικ. | έχει κουρευτεί | είχε κουρευτεί | θα έχει κουρευτεί | να έχει κουρευτεί | ||
α' πληθ. | έχουμε κουρευτεί | είχαμε κουρευτεί | θα έχουμε κουρευτεί | να έχουμε κουρευτεί | ||
β' πληθ. | έχετε κουρευτεί | είχατε κουρευτεί | θα έχετε κουρευτεί | να έχετε κουρευτεί | ||
γ' πληθ. | έχουν κουρευτεί | είχαν κουρευτεί | θα έχουν κουρευτεί | να έχουν κουρευτεί | ||
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι) | ||||||
Παρακείμενος | είμαι, είσαι, είναι κουρεμένος - είμαστε, είστε, είναι κουρεμένοι | |||||
Υπερσυντέλικος | ήμουν, ήσουν, ήταν κουρεμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν κουρεμένοι | |||||
Συντελ. Μέλλ. | θα είμαι, θα είσαι, θα είναι κουρεμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι κουρεμένοι | |||||
Υποτακτική | να είμαι, να είσαι, να είναι κουρεμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι κουρεμένοι |