κλήτευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κλήτευση	οι	κλητεύσεις
γενική	της	κλήτευσης*	των	κλητεύσεων
αιτιατική	την	κλήτευση	τις	κλητεύσεις
κλητική		κλήτευση		κλητεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κλητεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κλήτευση < κλήτευσις < κλητεύω + -σις < κλητός < καλώ

κλήτευση θηλυκό

(νομικός όρος) η επίσημη πρόσκληση κάποιου ως μάρτυρα ή διαδίκου στο δικαστήριο ή σε επιτροπή
※ Η διαδικασία επιβολής των διοικητικών κυρώσεων των προηγούμενων παραγράφων αρχίζει με τη βεβαίωση της παράβασης από το όργανο που τη διαπιστώνει, το οποίο συντάσσει σχετική έκθεση, η οποία κοινοποιείται μαζί με έγραφη κλήτευση προς τον παραβάτη να υποβάλει τις απόψεις του μέσα σε 5 ημέρες από την κοινοποίηση της κλήτευσης. (Νόμος 1650)

κλήτευση